ट्रिस्ट विथ डेस्टिनी
साचा:मट्रा साचा:विकिडेटा माहितीचौकट
.jpg)
१४ ऑगस्ट १९४७ रोजी मध्यरात्री, भारतीय स्वतंत्र होण्याच्या दिवशी संसदेतील भारतीय संविधान सभेत स्वतंत्र भारताचे पहिले पंतप्रधान जवाहरलाल नेहरू यांनी "भाग्यासह वचन" किंवा "ट्रिस्ट विथ डेस्टिनी" हे भाषण दिले. भारताच्या इतिहासाचे वरचढ करा, असे त्यांचे म्हणणे होते. हे २०व्या शतकाचे एक महान भाषण मानले जाते [१]
भाषण
"बऱ्याच वर्षांपूर्वी आम्ही नशीबाला वाचन दिलं, आणि आता अशी वेळ येत आहे जेव्हा आपण आमच्या प्रतिज्ञेची पूर्तता करू, पूर्णपणे किंवा पूर्ण प्रमाणात नव्हे तर खूपच मोठ्या प्रमाणात.
मध्यरात्रीच्या झोपेच्या वेळी, जेव्हा जग झोपेल तेव्हा भारत जीवन आणि स्वातंत्र्यासाठी जागृत होईल. एक क्षण, जो इतिहासात क्वचितच येतो, जेव्हा आपण जुन्यापासून बाहेर पडून एका नवीन युगात पाऊल ठेऊ , जेव्हा एक युग संपेल आणि जेव्हा देशाचा दीर्घकाळ दडलेला आत्मा मुक्त होईल.
या पवित्र प्रसंगी आम्ही भारता आणि त्याच्या लोकांसाठी आणि मानवतेची सेवा करण्यासाठी समर्पित असल्याचे वचन देत आहोत.
इतिहासाच्या प्रारंभी भारताने तिच्या अनोखे शोधात सुरुवात केली आणि तिच्या अथक प्रयत्नांमुळे आणि तिच्या यशाची भव्यता आणि तिची विफलता भरली आहे. चांगल्या आणि दुर्दैवी भवितव्यातही भारताने कधीही त्या शोधाची दृष्टी विसरली नाही किंवा तिची शक्ती देणारा आदर्श विसरला नाही. आज आपण आजारपणाचा कालावधी संपविणार आहो आणि भारत पुन्हा स्वतःला शोधून काढेल.
आज आपण जे साजरे करतो ते केवळ एक पाऊल आहे , मिळालेली संधी आहे, एका मोठ्या विजया आणि यशा कडे जे आपले वाट पाहात आहे. ही संधी समजण्यासाठी आणि भविष्यातील आव्हान स्वीकारण्यासाठी आपण समजूतदार आहो का?
स्वातंत्र्य आणि शक्ती जबाबदारी आणते. भारताच्या सार्वभौम जनतेचे प्रतिनिधीत्व करणारे सार्वभौम संस्था या संमेलनाची जबाबदार आहे. स्वातंत्र्याच्या जन्माआधी आम्ही श्रमांच्या सर्व वेदना सहन केल्या आहेत आणि या दुःखाची स्मृती आपल्या अंतःकरणात भरली आहे. त्यापैकी काही वेदना अजूनही चालू आहेत.परंतु, भूतकाळ संपले आहे आणि आता भविष्य आपल्याला धावा देत आहे.
हे भविष्य सहजतेने किंवा विश्रांतीचे नव्हे तर आपण घेतलेल्या आणि आजही घेत असलेल्या प्रतिज्ञा पूर्ण करण्यासाठी आहे. भारताची सेवा म्हणजे लाखो वेदनाग्रस्त लोकांची सेवा आहे. याचा अर्थ दारिद्र्य आणि अज्ञान आणि रोग आणि संधीची असमानता समाप्त होणे होय.
आपल्या प्रत्येक पिढीतील प्रत्येक अश्रु पुसून आपल्या पिढीतील महान पुरुषाची महत्त्वाकांक्षा आहे. ते आपल्यापेक्षा वेगळे असू शकते, परंतु जोपर्यंत अश्रू आणि दुःख होते तोपर्यंत आपले कार्य संपणार नाही.
आणि म्हणूनच आपल्या स्वप्नांना सत्यबनविण्यासाठी कठोर परिश्रम करणे आवश्यक आहे. हे स्वप्न भारतासाठी नव्हे, तर जगासाठी देखील आहेत, कारण आज सर्व राष्ट्र आणि लोक एकत्रितपणे जमले आहेत कारण त्यांच्यापैकी कोणालाही विभक्त राहण्याची कल्पना करायची आहे.
शांती अविभाज्य असल्याचे म्हटले गेले आहे; तशेच स्वातंत्र्यही आहे, आता समृद्धी आहे, आणि अशा आहे की हे जग यापुढे आपत्ती मुळे तुकड्यांमध्ये विभागली जाऊ नये.
भारताच्या लोकांसाठी ज्यांचे प्रतिनिधी आम्ही आहोत, आम्ही या महान साहसात विश्वास आणि आत्मविश्वासाने आमच्यात सामील होण्यासाठी प्रार्थना करतो. ही क्षुल्लक आणि विध्वंसक टीका, आजारीपणासाठी किंवा इतरांवर दोषारोप करण्याची वेळ नाही. आपल्याला मुक्त भारताला एक उत्कृष्ट हवेली बनवायची आहे जिथे तिच्या सर्व मुलांना राहता येईल.
आज नियत दिवस आला आहे - भाग्याने नियुक्त केलेला दिवस - आणि लांब झोपेच्या आणि संघर्षानंतर, जागृत, चेतनाशील, मुक्त आणि स्वतंत्र झाल्यावर भारत पुन्हा उभा आहे. भूतकाळ अद्यापही काही प्रमाणात आपल्याशी जुडलेला आहे आणि आपण वारंवार घेतलेल्या प्रतिज्ञांची पूर्तता करण्यापूर्वी आपल्याला बरेच काही करावे लागेल. अद्याप मोर्चेबंदीचे भूतकाळ संपले आहे आणि इतिहास आपल्यासाठी नव्याने सुरू झाला आहे, आपण ज्या इतिहासावर राहतो आणि कार्य करतो आणि इतर गोष्टी लिहितात.
हे भारतासाठी, आशियासाठी आणि जगासाठी एक निर्णायक क्षण आहे. एक नवीन तारा उदयतो, पूर्वेकडे स्वातंत्र्याचा तारा, एक नवीन आशा अस्तित्वात आली आहे, एक दृष्टीकोन दृष्टीस पडलेला आहे.हा तारा कधीही मावळू नये आणि ही आशा कधीही हरवू नये!
जरी आपण या स्वातंत्र्या साठी आनंदित आहो, आपल्या सभोवती ढगआहेत, आणि अनेक लोक दुःखद आणि कठीण समस्यां मध्ये आहेत. स्वातंत्र्यं बरोबर अनेक जबाबदाऱ्या आणि ओझे येतात आणि आपल्याला त्यांना मुक्त आणि अनुशासनाच्या भावनेने तोंड द्यावे लागेल.
या दिवशी आपले पहिले विचार हे आपल्या स्वातंत्र्य देशाचे जनकासठी असावे, ज्यांनी भारताच्या जुन्या आत्म्याला दर्शविले, स्वतंत्रतेची मशाल धारण केली आणिआपल्या सभोवतालच्या अंधारात प्रकाश टाकला.
आपण अनेकदा त्याच्या अनुयायी झालो आणि त्याच्या संदेशापासून भटकलो, परंतु केवळ आपण नव्हे तर आपल्या पुढच्या सुद्धा हात्यांचा लक्षात ठेवून, आपल्या हृदयात भारताच्या या महान पुत्रांच्या श्रद्धा, शक्ती, धैर्य आणि नम्रतेचि छाप ठेऊ. तथापि, कितीही झोताचा वारा किंवा वादळ उंचावल्यास आपण त्या स्वातंत्र्याची मशाल विझवणार नाही.
आपले पुढील विचार अज्ञात स्वयंसेवक आणि स्वातंत्र्य सैनिकांसाठी असले पाहिजेत, ज्यांनी प्रशंसा किंवा बक्षीस न घेता, मृत्यूपर्यंत भारताची सेवा केली आहे.
आम्हाला आपल्या त्या बंधूभगिनींसाठी देखील क्षमस्व वाटते जे राजकीय मर्यादा घालून आमच्याकडून काढून टाकली गेली आहे आणि सध्याच्या स्वातंत्र्यामध्ये दुःखदपणे ते सहभागी होऊ शकत नाहीत. ते आपलेच आहेत आणि जे काही घडेल ते आपतेच राहील आणि आपण त्यांच्या चांगल्या आणि वाईट भविष्यकाळात समान भागीदार होऊ.
भविष्य आपल्याला धावा देत आहे. आपण जाणार आणि आपला प्रयत्न काय असेल? भारतातील शेतकरी आणि कामगारांना, सामान्य माणसाला स्वातंत्र्य आणि संधीआणणे; दारिद्र्य, अज्ञान आणि रोग यांना लढा देणे आणि समाप्तकरणे; समृद्ध, लोकशाही आणि प्रगतीशील राष्ट्र तयार करणे आणि सामाजिक, आर्थिक आणि राजकीय संस्था तयार करणे जे प्रत्येक पुरुषाला न्याय आणि पूर्ण जीवन सुनिश्चित करेल.
आम्ही पुढे कठीण काम आहे. आपल्या प्रतिज्ञा पूर्ण होईपर्यंत आपल्यापैकी कोणालाही विश्रांती मिळत नाही.
साहसी प्रगतीच्या कडावर आपण एका महान देशाचे नागरिक आहोत आणि आपल्याला त्या उच्च दर्जावर जगणे आवश्यक आहे. आपल्यापैकी प्रत्येकास आपण ज्या धर्माचे असो, तितकेच समान हक्क, विशेषाधिकार आणि जबाबदार्या असलेल्या भारताचे बालक आहेत. आपण सांप्रदायिकता किंवा संकुचित मनोवृत्तीला उत्तेजन देऊ शकत नाही, कारण कोणताही देश, ज्याच्या विचारात किंवा कृतीत संकीर्णता आहे, तो श्रेष्ठ होऊ शकत नाही.
जगाच्या अन्य राष्ट्रांना आणि लोकांना आम्ही अभिवादन पाठवतो आणि शांतता, स्वातंत्र्य व लोकशाही वाढविण्यासाठी त्यांच्याशी सहकार्य करण्यास वचनबद्ध आहोत.
आणि भारताकडे, आमची प्रेमळ मातृभूमी, प्राचीन, चिरंतन आणि नवीन, आम्ही आमच्या आदरणीय श्रद्धेची भरपाई करतो आणि आम्ही स्वतःला तिच्या सेवेत पुन्हा नव्याने बांधतो.
जय हिंद. "
हे सुद्धा पहा
- प्रकाश आमच्या आयुष्यातून निघून गेला आहे